Każda tabela musi mieć swój numer, tytuł (nad tabelą, wyśrodkowany) i źródło (pod tabelą). Tabela powinna być wyśrodkowana (niekoniecznie zawartość wewnątrz tabeli musi być wyśrodkowana – to zależy od charakteru zawartości). Odstęp wewnątrz tabeli raczej 1, wielkość czcionki może być zmniejszona – to zależy od autorskiego wyboru. Nazwa tabeli oraz źródło powinny być pisane z odstępem 1.
W przypadku źródła warto zmniejszyć czcionkę do 11. Kolumny i wiersze nie muszą być tego samego rozmiaru. Należy unikać dzielenia tabel między różnymi stronami. Jeżeli rozmiar tabeli pozwala, powinna ona być umieszczona na jednej stronie. Oznacza to, że tabelę niekoniecznie musimy umieszczać w miejscu, w którym się na nią powołujemy. Możemy bowiem napisać: „… obliczenia zamieszczono w tabeli 6”, i jeżeli w tym miejscu jej umieszczenie prowadziłoby do jej dzielenia między strony, rezygnujemy z tego, pisząc dalej tekst, zaś tabelę umieszczamy na stronie następnej.
Podobnie rysunek w pracy, którą piszemy musi posiadać i numer i tytuł i podane źródło. Rysunek jest graficzną ilustracją czegoś, co wcześniej lub później jest omawiane. Strona graficzna znakomicie podnosi efektowność pracy, pod warunkiem, że przemyślane są odpowiednie wybory: typ rysunku, jego rozmieszczenie, eksponowanie tego, co najważniejsze. Graficzne ilustracje mogą być różnie nazywane: „rysunek”, „wykres”, „schemat”, „mapa”, „model”. Można też zastosować jednolitą nazwę do wszystkich wymienianych, a mianowicie: „rycina”.
Tabele i rysunki są istotnymi elementami pracy dyplomowej, ponieważ pomagają w przejrzysty sposób przedstawić dane, wyniki badań oraz ilustracje, które są niezbędne do pełniejszego zrozumienia omawianych zagadnień. Ich prawidłowe rozmieszczenie i opisanie wpływa na czytelność pracy i jej profesjonalny charakter.
Tabele w pracy dyplomowej służą do prezentacji danych w sposób uporządkowany, co ułatwia ich porównanie i analizę. Powinny być numerowane kolejno w obrębie całej pracy, na przykład „Tabela 1”, „Tabela 2”, itd. Numeracja tabeli powinna być umieszczona nad nią, a tytuł tabeli powinien jasno określać, jakie dane zostały w niej przedstawione. Tytuł tabeli powinien być zwięzły, ale wystarczająco opisowy, aby czytelnik mógł zrozumieć, co znajduje się w tabeli, bez konieczności czytania pełnej treści pracy. Każda tabela powinna być umieszczona w miejscu, w którym jej treść jest omawiana w tekście, a jeśli nie ma takiej możliwości, powinna być odniesiona w odpowiednim fragmencie pracy.
Rysunki, podobnie jak tabele, mają za zadanie przedstawienie graficzne wyników badań, schematów, wykresów czy ilustracji. Rysunki mogą być wykorzystywane do wizualizacji danych, wyników eksperymentów, procesów, a także jako narzędzia do lepszego zobrazowania omawianych problemów. Rysunki, podobnie jak tabele, powinny być numerowane kolejno w pracy (np. „Rysunek 1”, „Rysunek 2”), a tytuł rysunku powinien opisywać, co jest przedstawione na ilustracji. Numeracja rysunków również znajduje się pod nimi. Warto zadbać, by rysunki były czytelne, miały odpowiednią jakość, a ich elementy były dobrze widoczne (np. etykiety na osiach wykresów, legendy, tytuły).
Zarówno tabele, jak i rysunki powinny być umieszczane w odpowiednich miejscach pracy, gdzie omawiane są dane, które one przedstawiają. Ważne jest, aby były one zgodne z treścią tekstu, a każdorazowe odniesienie do tabeli lub rysunku w tekście było wyraźne i precyzyjne, np. „Jak pokazano w tabeli 3…” lub „Na rysunku 5 przedstawiono…”.
Ponadto, jeśli w pracy znajdują się liczne tabele i rysunki, warto umieścić spis tabel i rysunków na początku pracy lub po spisie treści, co ułatwia nawigację w pracy i szybkie odnalezienie konkretnych ilustracji czy tabel.
Prawidłowe stosowanie tabel i rysunków w pracy dyplomowej nie tylko zwiększa jej przejrzystość, ale także świadczy o staranności autora w przedstawianiu wyników swoich badań. Ważne jest, aby pamiętać, że tabele i rysunki muszą być dobrze opisane, numerowane i umieszczone w kontekście, aby były pomocne w pełnym zrozumieniu omawianych zagadnień.