Oceniane są: poprawność stosowanego języka, interpunkcji i zgodność z regułami gramatyki i ortografii języka polskiego. W tej dziedzinie nie może być żadnej taryfy ulgowej – w szczególności błędy ortograficzne i gramatyczne mogą dyskwalifikować pracę. Na autorze (autorce) spoczywa obowiązek dokonania korekty, co w dobie stosowania procesorów tekstu jest stosunkowo łatwe – stąd tak ostro przestrzegane jest to kryterium. Ważne jest także, by unikać takich błędów formalnych, jak umieszczanie opisu tabel czy rysunku na innej stronie niż tabela i rysunek, samotne pozostawianie na dole strony tytułu podrozdziału czy wreszcie tzw. “wdów i sierot” – ostatnich słów akapitu pozostawionych na prawie pustej stronie.
Ocenia się także, czy praca zawiera prawidłowo sporządzone spis treści, spis tabel, rysunków i tabel oraz załączników (np. oryginały materiałów czy obiektów opisywanych w pracy, instrukcje użyte w badaniach, schemat aparatury, wyniki surowe, wydruki analiz statystycznych itp). Często błędy formalne mogą znacząco obniżyć ocenę dobrej merytorycznie pracy magisterskiej.