W numeracji poszczególnych składników prac magisterskich i licencjackich używane są liczby arabskie. Rozdziały zaczynają się od nowej strony. Numery rozdziałów (Rozdział 1, Rozdział 2, itd.) są nad ich tytułami, jedne i drugie są wyśrodkowane.
Podrozdziały można wprowadzać wtedy, gdy w danym rozdziale będą co najmniej dwa podrozdziały, podobnie jest z punktami jako mniejszymi jednostkami w podrozdziale.
Podrozdziały mają numerację w postaci dwu cyfr przedzielonych kropką (np. 1.1; 1.2; 2.1; 2.2 itd.). Pierwsza liczba wskazuje rozdział, druga wskazuje numer porządkowy podrozdziału.
Punkty mają numerację w postaci trzech cyfr przedzielonych kropkami (np. 1.1.1; 1.1.2; 1.2.1; 1.2.2, itd.) Pierwsza liczba wskazuje rozdział, druga wskazuje numer porządkowy podrozdziału, trzecia numer porządkowy punktu.
Po numerach rozdziałów, podrozdziałów i punktów nie stawiamy kropki, podobnie jak po ich tytułach. Tytuł danego podrozdziału i punktu zamieszczamy w tej samej linijce co jego numer.
Oznaczenia podrozdziałów i punktów (tzn. ich numery i tytuły) są wyśrodkowane.
Numeracja rozdziałów, punktów i podpunktów w pracy dyplomowej powinna być przejrzysta i zgodna z przyjętymi standardami akademickimi. Najczęściej stosuje się system dziesiętny, w którym numeracja składa się z cyfr oddzielonych kropkami. Każdy główny rozdział oznacza się liczbą całkowitą, a podrozdziały rozwijają tę numerację poprzez dodanie kolejnej cyfry po kropce. Przykładowo, pierwszy rozdział może nosić oznaczenie „1”, a jego pierwsze podrozdziały odpowiednio „1.1”, „1.2” itd. Jeśli konieczne jest dalsze podzielenie treści, stosuje się kolejne poziomy numeracji, na przykład „1.2.1” lub „1.2.2”.
Tytuły rozdziałów powinny być wyróżnione w tekście poprzez większą czcionkę lub pogrubienie, w zależności od wytycznych redakcyjnych danej uczelni. Zazwyczaj są one wyrównane do lewego marginesu lub wyśrodkowane. Podrozdziały zapisuje się mniejszą czcionką niż tytuły rozdziałów, ale również w sposób czytelny i zgodny z formatowaniem. W większości przypadków nie stosuje się kropki na końcu tytułu.
Ważnym elementem organizacji treści jest także zachowanie konsekwencji w stosowaniu numeracji i formatowania. Jeśli w jednym miejscu pracy podrozdziały oznaczono trzypoziomowym systemem numeracyjnym, należy go stosować konsekwentnie w całym tekście. Warto także pamiętać o odpowiednim rozmieszczeniu tytułów na stronie – tytuły rozdziałów powinny zaczynać się od nowej strony, natomiast podrozdziały mogą być kontynuowane na tej samej stronie, o ile pozwala na to układ tekstu.
Podział treści na numerowane części nie tylko poprawia czytelność dokumentu, ale także ułatwia nawigację, zwłaszcza podczas korzystania ze spisu treści. Dzięki temu czytelnik może szybko odnaleźć interesujący go fragment i zapoznać się z jego treścią. Układ ten pozwala również na lepszą strukturę logiczną pracy, co ma kluczowe znaczenie przy pisaniu tekstu akademickiego.