Podobnie jak malarz, który zamierza namalować obraz, również autor pracy wyznacza sobie ramy pracy. Wyraża się to w przemyśleniu i w miarę precyzyjnym określeniu obszaru i przedmiotu przewidywanych badań oraz w przyjętych ograniczeniach badawczych. Znajduje to swoje odzwierciedlenie w koncepcji badań oraz w rozdziale metodologicznym pracy lub we wstępie pracy.
Zdarza się czasami, że autor pracy zapomina o tym, że zarówno same badania, jak i opisywanie ich wyników wymagają określonego czasu. Może to powodować niepotrzebny pośpiech oraz niekorzystnie wpływać na jakość pracy i poziom satysfakcji z jej przygotowania.
Tyle ogólników – być może dla niektórych niezrozumiałych, bo bez konkretów – a jak po prostu zacząć?
Najlepiej rozbić sobie pracę na etapy i sztywno się ich trzymać.
Czyli na przykład zaczynamy od zebrania literatury. Nie robimy nic innego tylko zbieramy literaturę – albo kupujemy, albo kserujemy, albo skanujemy, albo zapisujemy w pamięci masowej – albo wszystko na raz, albo część z tego na raz. I tyle.
Kiedy już zebraliśmy literaturę, to zaczynamy z niej pisać, myśl z tego źródła, przypis, kolejne źródło, przypis itd. Później między te cytaty (choć niekoniecznie cytowania, można pisać własnymi słowami) dodaje się własne łączniki, wprowadzenia, komentarze. I tyle. Wiadomo, że w trakcie takiego pisania okaże się, że jakieś świetne nowe źródło znalazłam w przypisie jednego artykułu i można by poszukać jeszcze tej książki i z niej coś zacytować.
Oczywiście, można i tak – tylko wtedy pracy nie napiszesz w dwa, trzy tygodnie, ale zejdą ci z nią miesiące, albo i lata. Więc nie – nie szukamy tych nowych źródeł, to nie ma być arcydzieło tylko praca na zaliczenie studiów!
Swietny artykul oczekuje dalszej aktywnosci