Ten rozdział, składający się zwykle z kilku podrozdziałów, jest najtrudniejszy do napisania
Dyskusja jest swobodną częścią pracy, w której autor formułuje swój punkt widzenia, uzasadnia wnioski i przedstawia własną interpretację. Jest to zwykle najciekawsza część pracy.
W dyskusji autor może się wykazać wiedzą, krytycyzmem, inwencją i samodzielnością.
Dyskusja powinna zawierać:
- Krytyczną ocenę uzyskanych rezultatów (czy są wystarczające, czy powtarzalne, czy unikalne)
- Omówienie i interpretację wyników (bez ich powtarzania)
- Porównania z literaturą
- Sugestie przyszłych badań i zagadnienia (zdaniem autora) nierozpoznane oraz problemowe i dyskusyjne
- Ewentualne WNIOSKI
Dyskusja w pracy magisterskiej jest jednym z kluczowych rozdziałów, który pełni funkcję analityczną i interpretacyjną. To w niej autor dokonuje dogłębnej analizy uzyskanych wyników badań w kontekście wcześniej postawionych hipotez oraz literatury przedmiotu. Dyskusja stanowi niejako most między surowymi danymi a wnioskami końcowymi, pokazując, jak uzyskane wyniki wpisują się w szerszy kontekst naukowy i jakie mają implikacje.
Cel dyskusji
Podstawowym celem dyskusji jest zinterpretowanie wyników badań oraz ich umiejscowienie w szerszym kontekście teoretycznym. W dyskusji autor powinien odpowiedzieć na pytania badawcze postawione we wstępie pracy oraz ocenić, czy uzyskane wyniki potwierdzają, czy obalają postawione hipotezy. Ważne jest również odniesienie się do literatury przedmiotu, czyli porównanie wyników własnych badań z wynikami innych badaczy. Dyskusja pozwala zatem na zrozumienie, jakie znaczenie mają uzyskane wyniki, jakie są ich konsekwencje teoretyczne i praktyczne oraz jakie otwierają możliwości dalszych badań.
Struktura dyskusji
Struktura dyskusji może różnić się w zależności od specyfiki pracy magisterskiej, ale zazwyczaj obejmuje kilka kluczowych elementów.
Na początku dyskusji autor powinien krótko przypomnieć cel badania oraz postawione hipotezy. Następnie przechodzi do omówienia wyników w odniesieniu do tych hipotez. Każdy wynik powinien być dokładnie przeanalizowany i zinterpretowany w kontekście problemu badawczego. Autor powinien wskazać, które hipotezy zostały potwierdzone, a które nie, i dlaczego tak się stało. Jeśli wyniki są niespójne lub zaskakujące, autor powinien podjąć próbę ich wyjaśnienia, na przykład poprzez wskazanie na ograniczenia badania lub nieprzewidziane czynniki, które mogły wpłynąć na wyniki.
Kolejnym krokiem jest porównanie wyników z literaturą przedmiotu. Autor powinien odnieść swoje wyniki do wcześniejszych badań, wskazując na podobieństwa i różnice. Ważne jest, aby nie tylko opisać, czy wyniki są zgodne z wcześniejszymi badaniami, ale także omówić, co te podobieństwa lub różnice mogą oznaczać. Jeśli wyniki są zgodne z literaturą, może to potwierdzać trafność zastosowanej metodologii lub ogólnie przyjętych teorii. Jeśli wyniki są odmienne, autor powinien zastanowić się, dlaczego tak się stało, co może prowadzić do nowych wniosków lub hipotez.
W dyskusji należy również zwrócić uwagę na praktyczne implikacje uzyskanych wyników. Autor powinien zastanowić się, jakie znaczenie mają wyniki dla danej dziedziny wiedzy, a także jak mogą one zostać wykorzystane w praktyce. W przypadku prac o charakterze aplikacyjnym, ważne jest wskazanie, jak wyniki mogą wpłynąć na rozwój danej technologii, procedur lub metod działania w określonej branży.
Istotnym elementem dyskusji jest omówienie ograniczeń badania. Każde badanie ma swoje ograniczenia, które mogą wynikać z różnych czynników, takich jak metodologia, dobór próby, dostępność danych czy subiektywność interpretacji. W dyskusji autor powinien uczciwie wskazać na te ograniczenia i ocenić, w jakim stopniu mogły one wpłynąć na wyniki badania. Omówienie ograniczeń jest ważne, ponieważ pokazuje, że autor jest świadomy potencjalnych słabości swojego badania i potrafi krytycznie ocenić swoje wyniki.
Na zakończenie dyskusji warto przedstawić sugestie dotyczące dalszych badań. Autor powinien wskazać, jakie pytania badawcze pozostają otwarte i jakie kierunki badań warto podjąć w przyszłości. Mogą to być badania pogłębiające tematykę pracy lub zupełnie nowe obszary, które wyłoniły się w trakcie analizy wyników. Sugestie te mogą stanowić cenną wskazówkę dla innych badaczy oraz pokazywać, że autor pracy magisterskiej myśli o swojej pracy w szerszym, długofalowym kontekście.
Styl i ton dyskusji
Dyskusja powinna być napisana w stylu formalnym i akademickim, z zachowaniem obiektywizmu i precyzji. Ważne jest, aby unikać nadmiernego emocjonalizmu oraz subiektywnych ocen. W dyskusji powinny dominować fakty, argumenty i dowody empiryczne, a nie osobiste opinie. Należy również pamiętać o jasnym i logicznym układzie treści, który ułatwi czytelnikowi śledzenie toku myślenia autora.
Dyskusja w pracy magisterskiej to kluczowy rozdział, który pozwala na pełne zrozumienie wyników badania i ich znaczenia. Autor powinien zinterpretować wyniki w kontekście problemu badawczego, porównać je z literaturą przedmiotu, omówić ich implikacje praktyczne i teoretyczne, wskazać na ograniczenia badania oraz zaproponować kierunki dalszych badań. Dobrze przeprowadzona dyskusja świadczy o głębokim zrozumieniu tematu i zdolności do krytycznej analizy, co jest niezbędne do osiągnięcia wysokiej jakości pracy naukowej.
czy w dyskusji podaje się bibliografie/przypisy ???
Jeśli powołujemy się na jakieś źródło, jakiegoś autora, to, oczywiście, umieszczamy przypis.
Jeśli w tej dyskusji będzie „3. Porównania z literaturą” – to obowiązkowo muszą być przypisy.